موعود شایسته

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش....

دار و ندار شاخه ها از درخته، اگه هستن، سبزن، اگه باری و طراوتی داشته و دارن، نه از خودشون که از درخته.

ما همون شاخه هاییم و از خودمون چیزی نداشته و نداریم.

ایها الناس انتم الفقراء: مردم! شما از خود چیزی ندارید (فاطر15)

هو الغنی: غنی خداست.(لقمان 26)

همه پای یک سفره ایم، اما همه نمی دونیم پای سفره کی هستیم؟ و مهمون کی؟

جمله مهمانند در عالم و لیک              کم کسی داند که او مهمان کیست

بعضی هامون فکر می کنیم نون از بازوی خودمون می خوریم، فکر می کنیم حاصل تلاش خودمونو درو می کنیم...

بر در شاهم گدایی نکته ای در کار کرد            گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

برگردیم به شاخه ها، خوب که نگاه کنی می بینی هر چی شاخه ها از تنه درخت فاصله می گیرن ضعیف تر و نازک تر می شن.

و اینجاست که قران می فرماید:

فرّوا الی الله: بگریزید به سوی خدا (ذاریات 50)

با تو حیات و زندگی بی تو فنا و مردنا                 زانکه تو آفتابی و بی تو بود فسردنا