موعود شایسته

مدتهای مدیدیه که موضوع زن در رأس محور توجه و اهم امور ملل به اصطلاح حامی حقوق بشر قرار گرفته. تبلیغات، پروگرام ها، نشست ها، جنبش ها، فریادها همه حول همین محور چرخیده و می چرخند. درسته مسئله، مسئله مهمیه علی الخصوص در دوران ما که فمینیسم، همون مدافع دروغین و خائن حقوق زنان، داره زن رو به منجلاب نیستی نه، هستی فسادافزا می کشونه. آمار روزافزون فساد اخلاقی ناشی از ولگردی های اجتماعی زنان (البته به نام آزادی اجتماعی!)، قتل عام هزاران هزار کودک (اونم به نام جدا کردن بافت ناخواسته)، شمار بیشمار طلاق، واپس زدن و نابودی عفاف و، و، و.... همه اینا ارمغان نهضت فمینیسم برای خانمایی هست که  تحت تأثیر این مکتب خودشونو زیر یوغ ستم و بندگی و استیلای مردان یافته، دربدر بدنبال سوراخ موشی به نام فمینیسم برای ساختن مدینه فاضله همجنس گرا و مبرا از مسئولیت های زنانه و پایبندی به اصول اخلاقی و همراه با عشرت و شهوت و خوشگذرانی می گردند.

می دونی نظریات و افکار مدافع حقوق زن از کی در ایران شروع شد؟ گوش کن تا برات بگم:

اولین چهره نمادین: اشرف پهلوی

او مسئله رهایی زنان رو اولین بار مطرح کرد اما فساد اخلاقی اش، گرایشات خاص وی و مطرح شدن این پیشنهاد از سوی دربار شاهنشاهی تصور کاملا برعکس و بدبینانه ای رو در اذهان مردم مذهبی بوجود آورد. لذا اشرف پهلوی عملاً نتونست این قضیه رو پیش ببره. در دوره های بعدی چهره بارز و دینی دیگری که تأکید بسیاری بر حضور اجتماعی، تحصیل، تفکر و فعالیت های زنان داشت، دکتر علی شریعتی بود. کتاب های «فاطمه فاطمه است»، «انتظار عصر حاضر از زن مسلمان» و ... شواهدی بر این مدعا هستند. دکتر شریعتی تلاش زیادی در این زمینه کرد تا روشنفکری را نه تنها در میان اقشار مختلف جامعه که علی الخصوص در میان زنان گسترش دهد. این روند و حرکت به سمت رهایی زن روند تأثیرگذار و گسترده ای بود اما با راه پیدا کردذن نهضت فمینیسم در ایران و شیوع ویروس افکار فمینیستی بین برخی احزاب و افراد، زنان از چاله در اومده به به چاهی بزرگ در افتادند. ترویج آزادی و رهایی زن تحت لوای مکتب فمینیسم و تبلیغ بی بند و باری ها چنان ضربعه هایی به پیکره اجتماع می زنه که بیا و ببین. جامعه امروز آمریکا از چنین مسائلی رنج می بره و در همین مرداب دست و پا می زنه. ما که شاهد این ماجرا هستیم چرا جلوی پیشرفت اینچنین مکاتب و نهضت هایی رو نمی گیریم؟؟؟؟ همه ما مسئولیم (کلکم راع و کلکم مسئول...). آستینتو بالا بزن، دست به دست همه بدیم به مهر، میهن خودمونو دستی دستی نکنیم ویران. یا علی